χρυσόδιφρος

-ον, Μ

(για άρμα) αυτός που έχει χρυσό δίφρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)-* + δίφρος «έδρα, κάθισμα» (πρβλ. ποικιλό-διφρος)].